Vervolg, het zuider Eiland

En dan zijn we in t noorden van het zuider eiland.Woensdag zijn we opnieuw naar Wellington gegaan, nu om meer van de stad te zien. Na een bezoek aan het Visitors Information Centre zijn we wandelend door de stad gegaan. De indruk is een beetje zoals Auckland, tussen moderne hoogbouw staan her en der panden met een geschiedenis.

We bezochten St Pauls, een kerk uit 1860 helemaal van hout gemaakt, mooi! Daarna belande Frans in een truck van het rode kruis, nee niks aan de hand we kwamen toevallig langs een aantal mensen die stonden te werven. Frans vroeg of hij een kijkje mocht nemen en kreeg vervolgens een uitgebreide uitleg en mocht alles zien. Ik sprak ook een medewerker die vertelde dat ze er met de aardbeving achter kwamen dat ze veel te weinig materiaal en vrijwilligers hadden om goede hulp te kunnen bieden, vandaar dat ze meer acties hebben opgezet om geld binnen te krijgen om nieuw matriaal aan te schaffen. Nu lieten ze het publiek zien wat er allemaal is aangeschaft en daar kwamen wij dan toevallig langs.

Inmiddels regende het, zo'n druilerige miezerregen...we zijn naar de Art Gallery gegaan, daar belanden we in een fototentoonstelling, niks aan. Er was ook een auditorium, beelden en kleuren in een bepaalde stijl werden vertoond in een bioscoopzaal, wij naar binnen, het eerste wat we zagen was een man die slapend voorover in zijn stoel hing, terwijl er allerlei kleuren door de zaal flitsten Lachen!! en wegwezen, niks voor ons.

Op naar de boot, wachten in een lange rij ongeloofelijk wat er op zo'n ferry geladen wordt. Eerst alle vrachtauto's en containers daarna de campers en vervolgens de auto's. Door het druilerige weer was er niet veel zicht maar wel veel deining, om niet al te misselijk te worden is slapen (of proberen) de beste optie dus de rest van de overtocht is een beetje aan ons voorbij gegaan.
Bij aankomst was t al donker, kunnen we nu nog aankomen bij een camping...nee we gaan naar een open campsite een paar km vanaf de boot. Daar is t druk eigenlijk te druk en na een uurtje staan komt er een politieman, een heel aantal kampeerders waaronder ook wij moeten een andere plek zoeken.Dus dan toch maar aankloppen bij de campsite, daar worden we hartelijk ontvangen krijgen een mooie plek dus kunnen we toch rustig de nacht in.

Vanmorgen ging de reis richting de westkust, dat wordt onze route naar t zuiden. We volgden highway 63 en zijn in St. Arnoud beland. Een hele stille highway bijna geen verkeer, het eerste deel reden we tussen de wijngaarden, later klommen we steeds hoger en belanden we weer in de bergen. We hebben een wandeling gemaakt langs lake Rotoiti, weer zo mooi wijds, hoge bergen en inmiddels een blauwe hemel en zon! Niet warm maar als je bezig bent komt dat vanzelf. Nu staan we op een campsite net buiten t dorp, weer in t groen een prima plek.
Morgen gaat de reis naar Punakaiki we gaan de pancake-rocks bekijken, voor mij de 2e keer ik hoop dat t nu minder grijs en nat is dan 12 jaar geleden.

De rocks zijn nog precies zoals toen alleen de weersomstandigheden veel beter. De zon schijnt en het is aangenaam. Het was wel laat in de middag dat we hier aankwamen we hadden een onverwacht lange reisdag. De thermokoppeling van het gasstel blijkt toch echt kapot en het servicecentre adviseerde ons naar Richmond te rijden 75 km richting het noorden, daar konden ze ons helpen. Na enige twijfel toch gedaan want op 1 pit koken is niet handig. Ze konden ons niet helpen....de monteur met de juiste papieren was pas laat in de middag beschikbaar dus daar stonden we dan. We werden weer heel vriendelijk geholpen maar we baalden wel want ze wisten dat we kwamen. Wachten tot eind van de middag was voor ons ook geen optie. De oplossing ligt nu in Queensland langs de hele westkust is geen monteur te vinden die het kan maken, de thermokoppeling wordt nu naar queensland opgestuurd en als we daar begin volgende week zijn wordt die alsnog geplaatst. In de tussentijd koken we op 1 pitje en heel af en toe werkt de 2e nog mee. Met al dat omrijden werd de reis veel langer, wel weer een erg mooie rit langs rivieren, over 1 baans bruggetjes tussen de bergen met veel bloeiend groen en heel veel bochten.
We waren blij toen we hier rond 16.30uur aankwamen. Meteen maar naar de pancake-rocks gewandeld, het blijft mooi om te zien. De ruige rotsen bestaan uit duidelijk zichtbare laagjes alsof je pannekoeken opstapeld vandaar ook de naam. De golven van de blauwe Tasmanzee beuken op de rocks dat geeft kabaal maar het is nog niks vergeleken met het moment dat het vloed is. Het water staat laag rond middernacht is het weer hoog maar dan zien we niks dus ws komen we morgenmiddag rond 13.00 uur nog even terug, dan is het weer vloed en spat het water hoog uit de blowholes.

We staan op een erg mooie camping direct aan t strand. We konden weer lekker buiten zitten met t eten, een groot contrast met vanmorgen, wat was het koud in St Arnoud brr we lagen met de dekens tot aan de oren opgetrokken.Vanavond nog een wandeling over het strand gemaakt, dat was lekker om de benen te strekken en de zonsondergang maakte het allemaal nog een beetje mooier.
En alweer een dag verder, het is zaterdag.Nadat de camper weer helemaal was afgevuld en afval geleegd hebben we bij Punakaiki een hele mooie wandeling gemaakt. Eerst langs een rivier later door de bossen en weer flink klimmen toch weer lekker actief.

Om 13.00uur stonden we weer bij de blowholes maar helaas 't was niet zo spectaculair. Het water stond wel hoog maar ws stond de wind niet goed om echt hoog spattend water te zien, jammer. Dan maar verder rijden naar t zuiden, Greymouth was net zo nat en grijs als 12 jaar geleden maar t gebak en koffie bij de MC Donalds smaakte idd prima Anique! Nu zijn we in Hokitika, een klein dorpje waar t pleurt van de regen zegt Frans, zelfs voor de hond geen weer om naar buiten te gaan. Straks gaan we wel naar glow worms kijken als t donker is, er is hier vlakbij een plek waar je ze vooral als donker wordt goed kunt zien. We staan weer aan t strand en misschien straks nog een wandelingetje...moet t wel iets minder hard gaan regenen. Maar t blijft leuk hoor! We zijn wel blij met de camper, er zijn veel mensen met auto's aan t kamperen hier en dat is nu behelpen.We hebben trouwens dezelfde buren als afgelopen nacht en ja hoor 't zijn Nederlanders ;-)